Μαντιχώρας

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Μαντιχώρας

ἐπεὶ δὲ καὶ ὅδε ὁ λόγος ἀναγέγραπται τῷ δάμιδι σπουδασθεὶς ἐκεῖ περὶ τῶν ἐν ἰνδοῖς μυθολογουμένων θηρίων τε καὶ πηγῶν καὶ ἀνθρώπων, μηδ´ ἐμοὶ παραλειπέσθω, καὶ γὰρ κέρδος (ἂν) εἴη μήτε πιστεύειν, μήτε ἀπιστεῖν πᾶσιν. ἤρετο γὰρ δὴ ὁ ἀπολλώνιος „ἔστι τι ζῷον ἐνταῦθα μαρτιχόρας; ὁ δὲ ἰάρχας „καὶ τίνα“ ἔφη „φύσιν τοῦ ζῴου τούτου ἤκουσας; εἰκὸς γὰρ καὶ περὶ εἴδους αὐτοῦ (τι) λέγεσθαι.“ „λέγεται“ εἶπε „μεγάλα καὶ ἄπιστα, τετράπουν μὲν γὰρ εἶναι αὐτό, τὴν κεφαλὴν δὲ ἀνθρώπῳ εἰκάσθαι, λέοντι δὲ ὡμοιῶσθαι τὸ μέγεθος, τὴν δὲ οὐρὰν τοῦ θηρίου τούτου πηχυαίας ἐκφέρειν καὶ ἀκανθώδεις τὰς τρίχας, ἃς βάλλειν ὥσπερ τοξεύματα ἐς τοὺς θηρῶντας αὐτό.“ ἐρομένου δὲ αὐτοῦ καὶ περὶ τοῦ χρυσοῦ ὕδατος, ὅ φασιν ἐκ πηγῆς βλύζειν, καὶ περὶ τῆς ψήφου τῆς ἅπερ ἡ μαγνῆτις ποιούσης ἀνθρώπων τε ὑπὸ γῆν οἰκούντων καὶ πυγμαίων αὖ καὶ σκιαπόδων ὑπολαβὼν ὁ ἰάρχας „περὶ μὲν ζῴων ἢ φυτῶν“ εἶπεν „ἢ πηγῶν, ὧν αὐτὸς ἐνταῦθα ἥκων εἶδες, τί ἄν σοι λέγοιμι; σὸν γὰρ ἤδη νῦν ἐξηγεῖσθαι αὐτὰ ἑτέροις· θηρίον δὲ τοξεῦον ἢ χρυσοῦ πηγὰς ὕδατος οὔπω ἐνταῦθα ἤκουσα.

τετράποδον, με κεφαλή ανθρώπινη, μέγεθος λεονταριού, και η ουρά του φέρει μεγάλες σαν αγκάθια τρίχες τις οποίες χρησιμοποιεί σαν βέλη κατά των εχθρών του. συμπλήρωμα περιγραφής από άλλο κείμενο: τρίχωμα πυκνό και χρώματος ερυθρού. από τρεις σειρές δόντια στο κάθε σαγόνι τόσο σουβλερά που σε σύγκριση με τα δόντια του σκύλου υπερτερούν κατά πολύ. οξεία ακοή και όραση με αυτιά και μάτια που μοιάζουν τα ανθρώπινα. η άκρη της ουράς του φέρει αγκάθι όμοιο του σκορπιού που σκοτώνει ακαριαία. τρέφεται με ανθρώπινο κρέας που είναι και το αγαπημένο του έδεσμα.

Ισχυρή επιθετική ιπτάμενη μονάδα